zdystans|ować

pf Ⅰ vt książk. 1. (w biegu, wyścigu) to outdistance, to outrun

- z łatwością zdystansował wszystkich swoich rywali he easily outdistanced all the other competitors ⇒ dystansować

2. przen. (przewyższyć) to outdistance, to surpass

- zdystansował w nauce wszystkich kolegów he surpassed all his classmates’ achievements ⇒ dystansować

Ⅱ zdystansować się to distance oneself (od a. wobec czegoś from sth)

- usiłowała zdystansować się od problemów w pracy she tried to distance herself from problems at work ⇒ dystansować się